به هم مهربان باشیم و مهربانی نشر دهیم.
روزجهانی مهربانی
امروز، 13 نوامبر، که به عنوان «روزمهربانی» در نظر گرفته شده بهانه خوبی هست تا در این روز خاص، مهربان تر باشیم و بیشتر محبت کنیم!
با این هدف، در این نوشته به رحم، عطوفت و مهربانی پرداخته ام و هرجا گفته ام مهربان باشیم منظورم مهربان تر هست! چون همه ما مهربان هستیم.
آن و این روزهای نامهربان ایران!
کاریکاتور زیر که احتمالا در شبکه اجتماعی به دستتان رسیده، خیلی خیلی قابل تامل است!
در این کاریکاتور، سمت راست مردم اروپا را نمایش می دهد که با لبخند و مهربانی به هم کمک کرده و دست هم را گرفته اند و درحال پیشرفت هستند و سمت چپ هم که معلومه!!
این کاریکاتور، با اینکه برای 116 سال قبل هست به خوبی وضعیت فعلی ایران را نمایش می دهد. متاسفانه این روزها خیلی نسبت به هم مهربان نیستیم و این موضوع در اکثر روابط خانوادگی و اجتماعی کاملا مشهود است.
در ایران این روزها، بی رحمی ها و نامهربانی ، شامل همه موارد غیرانسانی است! از ظلم به یک نوزاد بی گناه یا بی حرمتی به پدر و مادر و بی خبری از خواهر و برادر گرفته تا درگیری ها و حق خوری های روزانه که متاسفانه خیلی عادی شده و موارد بیشماری از نامهربانی به حیوانات و گیاهان و محیط زیست و الی آخر!
مهربانی ها در ایران
این طور که حس می شود، در ایران امروز، حالِ مهربانی و دوستی، خیلی خوب نیست! شاید حس من اشتباه باشد و یا شاید مهربان نیستم و مهربانی دیگران را کمتر درک کرده ام! به هرحال، عیب از من باشد یا جامعه و هر چه که باشد، بهتراست موضوع رو منفی نکنیم و جای اینکه دنبال نمونه های بد باشیم و از خودمان و فامیل و اجتماع دلزده بشیم!! نمونه های خوب پیدا کنیم، موارد زیادی از مهربانی که اگر نگاه مثبت داشته باشیم بیشتر خواهیم یافت.
آنجا که خودمان مهربان بودیم و چه حس خوبی داشتیم! آنجا که شخصی، دیگری را یاری کرده و دستش را گرفته، آنجا که یک آتش نشان و امدادرسان فداکار کودک معصومی را نجات داده، آنجا که معلمی خودگذشتگی کرده، آنجا که پزشکی دست خدا بوده و زندگی بخشیده، آنجا که مادر پیری درآغوش گرم فرزند و نوه هایش پرستاری می شود، آنجا که وکیل جوانمردی حق یتیمی را گرفته، آنجا که محکومی بزرگوارانه بخشید شده، آنجا که به حیوان گرسنه ای غذا داده اید، آنجا که گیاهی را آب داده اید و هزاران هزار مصداق خوب و زیبا و آرامش بخش…
مهربانی های ساده و کوچک در زندگی روزمره
گاهی فکر میکنیم باید برای مهربان بودن کارهای خارق العاده و یا بزرگی انجام دهیم و یا اینکه دیگران باید کارهای خیلی مهمی برای ما انجام دهند تا معنای مهربانی داشته باشد! این دیدگاه خیلی خیلی آسیب زننده است و اثرات خوبی ندارد.
مهر و مهربانی ساده است خیلی ساده.
یک لبخند ساده، یک سلام پرانرژی، یک پیام و احوال پرسی ساده حتی در تلگرام، بوسیدن روی ماه پدر و مادری رنج دیده، کلامی دلگرم کننده، شوخی و طنزی به جا و خیلی موارد ساده و کوچک محبت آمیز دیگر که شما بهتر از من می دانید…
مهربان بودن دلیل ویا برنامه ریزی نمی خواهد! انجام روزانه همین کارهای ساده و کوچک با هدف مهربان بودن کافیست تا مهربان باشیم!
درک ساده بودن مهر و مهربانی بسیار مهم است و این مهم کمک می کند تا به راحتی مهربان باشیم و مهر و محبت دیگران نسبت به خودمان را بهتر درک کنیم و با سپاسگزاری، به راحتی سبب گسترش آن شویم.
می توان به سادگی مهربان بود کافیست کمی خلاق باشیم!
این وب سایت ایده های جالبی برای مهربانی دارد!
تعارف نکنیم و بذر مهربانی بپاشیم
ما ایرانی ها تعارفی هستیم و این، خیلی جاها، خیلی بده! بهتر هست وقتی کسی رو دوست داریم بدون تعارف و رودربایستی بهش بگیم یا وقتی کسی مهربان و باهوش و بااستعداد هست بهش بگیم و مهربانی و استعدادش رو یادآوری کنیم.
گفتن عبارات مبهم فایده نداره! رک و صریح باشیم در خوب بودن و بذرخوبی پاشیدن! احتمالا گفتن «لطف کردید» خیلی خوب نیست و بهتره تا جای ممکن مستقیم بگیم یعنی جای «لطف کردید» و «خیلی ممنون» بگیم شما خیلی مهربون هستید و من بهش واقعا احتیاج داشتم!!
این یعنی اجازه بدیم طرف مقابل حس خوبی از مهربان بودنش داشته باشه!
گاهی وقت ها، برخی ها، کاری می کنند که از هرچی مهربانی پشیمان می شویم!! با ناسپاسی ها و بازخوردهای بدی که می دهند و در این موارد بهتر است بیشتر مهربان باشیم!!
جایی خوندم افراد بد زبان و بدخلق و آنهایی که بیشترین نامهربانی و ظلم را در حق شما انجام می دهند، همان هایی هستند که بیشترین محبت از جانب شما را نیاز دارند!!
یه خواهش
اگر جایی ظلمی به ما شد خیلی سخت نگیریم! این ایراد ما نیست که مورد ظلم واقع شدهایم و احتمالاً ایراد طرف مقابل هم نیست! شاید کسی مهربان بودن را یادش نداده. شما اولین نفری باشید که مهربانی و گذشت را یادش می دهد و مطمئن باشید روزی نتیجه اش را خواهیم دید.
یادمان باشد خیلی از مسائل ایران از حالت نرمال خارج شده و توی این شرایط خیلی سخت هست نرمال بودن!! مهربان بودن و انسان ماندن…
خیلی ها بعد از تجربه یک نامهربانی بیاهمیت، بدلیل بروز احساسات نیرومند آنی و ناتوانی در صبوری و کنترل آن و یا بدلیل پرورش افکار مخرب و انتقام جویانه، باعث دردسرهای عظیمی برای خود و خانواده شده اند!
سعی کنیم هنگام چشم تو چشم شدن ها و برخورد نگاه ها، هنگام پارک ماشین یا در صف عابربانک (مخصوصا موعد واریز یارانه ها!) و موارد بی اهمیتی از این دست، بیشتر صبور و مهربان باشیم. این به نفع همه ماست!
یه پیشنهاد
شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار…
مهربانی کی سر آمد شهر یاران را چه شد؟!
بی تردید رحم و محبت در فرهنگ و عقاید همه جوامع سفارش شده و در ایران ما نیز با این پیشینه قابل افتخار فرهنگی و اعتقادی و با این احساسات بالا، وضع مهربانی اصلاً قابل قبول نیست و انتظار از مسئولین و کارشناسان محترم اجتماعی این هست به این موضوع توجه بیشتری نشان دهند. پیشنهاد می کنم صاحبنظران ورود کنند و مسائل رو تخصصی بررسی کنند و راهکار ارائه دهند.
شاید مسئولیت سیاسی نداشته باشیم و یا متخصص این حوزه نباشیم اما همه ما، مسئولیت اجتماعی داریم. باید بیشتر تلاش کنیم و در حد بضاعت خود مهربان باشیم و بذر مهربانی در جامعه بپاشیم. بی تردید این تلاش، هم برای خودمان هم برای جامعه و محیط دوروبرمان ثمراتی مثبت و غیرقابل تصور خواهد داشت!
با دیگران آنگونه رفتار کنیم که دوست داریم با ما رفتار شود. مهربان باشیم و دست هم را بگیریم…
در پایان
بدون تعارف مطمئنم همه خوانندگان محترم این مطلب، مهر بالایی دارند و بسیار بیشتر از بنده این موارد رو می دانند و خیلی ها هم استاد این مباحث هستند! به هر حال وظیفه خود دانستم چندخطی بنویسم اگر نقصی هست با بلند نظری بر بنده ببخشید.
از اینکه این مطلب طولانی رو تا پایان مطالعه کردید تشکر میکنم و این خود نشان از روح بلند انسانی شماست. امیدوارم روزی انسانها (مخصوصا سیاستمداران!) به قدرت مهربانی و دوستی پی ببرند…
بیا تا مونس هم، یار هم، غمخوار هم باشیم
انیس جان غم فرسوده بیمار هم باشیم
شب آید، شمعِ هم گردیم و بهر یکدیگر سوزیم
شود چون روز، دست و پای هم، در کارِ هم باشیم
دوای هم، شفای هم، برای هم، فدای هم
دل هم، جان هم، جانان هم، دلدار هم باشیم
غم هم، شادی هم، دین هم، دنیای هم گردیم
بلای یکدیگر را چاره و ناچار هم باشیم…
در پایان، زلزله غم بار کرمانشاه رو تسلیت میگم. امیدوارم همه ما که توانایی محبت و یاری به بازماندگان رو داریم، کمک کنیم تا این عزیزان زخمخورده آسیب بیشتری نبینند و بتوانند به شرایط عادی زندگی برگردند و مسئولین تلاش کنند بار مصیبت اینگونه وقایع کمتر و کمتر شود. مسکن مهر کاغذی نسازند…!
بر موج غم نشسته منم
در زورق شکسته منم…
ای ناخدای عالم!
سلام
بنظرم مهربانی موضوع خیلی مهمی هست که مورد توجه نیست. متاسفانه!
کاریکاتور جالب بود.
در ضمن شما هم خیلی مهربون هستید!
داشتن قلبی مهربان در دنیای بی رحم شجاعت است نه ضعف☺
از مرگ نترسید، از این بترسید که وقتی زنده اید چیزی در درون شما بمیرد به نام انسانیت؛
واقعا !! مهربانی کی سر آمد شهر یاران را چه شد؟!????????????